Zamość 1920
Fragment książki:
18 sierpnia 1920 r. dowództwo 3 Armii skierowało do Zamościa 6 Siczową Dywizję Strzelecką płk M. Bezruczki. Dywizja w I połowie sierpnia 1920 r. brała udział w walkach w rejonie Chełma. 15 sierpnia została skierowana do Krasnegostawu jako rezerwa 3 Armii, w celu reorganizacji i uzupełnienia. Następnie miała być przerzucona do Galicji i wejść w skład Armii Czynnej URL. Zagrożenie ze strony Armii Konnej sprawiło, że z 18/19 sierpnia dywizja przeszła do Zamościa z zadaniem umocnienia i obrony miasta. Jednocześnie otrzymała 23 sierpnia 1920 r. rozkaz patrolowania kierunków Zamość-Tomaszów i Zamość-Komarów. Ukraińskiej dywizji, podporządkowano koncentrującą się w rejonie Szczebrzeszyn-Zwierzyniec, Brygadę Kozaków W. Jakowlewa, oraz stacjonujące w Garnizonie Zamojskim dwa bataliony wartownicze i kompanię techniczną. W trakcie przygotowań obronnych przyszedł rozkaz przebazowania 6 Ukraińskiej DS do Armii URL gen. M. Omelianowicza-Pawlenki. W Zamościu dywizję miała zluzować 10 DP gen. L. Żeligowskiego. Z miasta odszedł już transport XVI Brygady Piechoty ppłk R. Suszki. Transport ten dotarł do Armii URL 29 sierpnia 1920 r. do Mikołajewa nad Dniestrem. Dowództwo 3 Armii wydało nawet rozkaz pożegnalny dla odchodzącej dywizji ukraińskiej. W Zamościu pozostała jeszcze XVII BP ppłk O. Koronowa i sztab dywizji.
Opóźnienia w dyslokacji 10 DP oraz koncentracja i działania Armii Konnej na Zamojszczyźnie, spowodowały zatrzymanie, 27 sierpnia 1920 r. w Zamościu 6 Siczowej DS płk M. Bezruczko. Prawdopodobnie gen Z. Zieliński mianował płk M. Bezruczko
dowódcą zgrupowania w rejonie Zamościa, z zadaniem obrony także linii Huczwy.