Bitwa pod Friedlandem była ważnym starciem w historii wojen napoleońskich. Rozegrała się 14 czerwca 1807 roku w pobliżu miasta Friedland w Prusach Wschodnich (obecnie Pravdinsk, Rosja). W starciu uczestniczyła armia francuska pod dowództwem Napoleona Bonaparte oraz armia rosyjska pod wodzą generała Lewina Augusta, hrabiego von Bennigsena.

Napoleon, po błyskotliwych manewrach, zdołał izolować i zaatakować armię rosyjską, która zajęła pozycje na wschodnim brzegu rzeki Alle. Francuskie siły przeprowadziły zaciekły atak, a Rosjanie, choć stawiali dzielną obronę, zostali ostatecznie przytłoczeni.

Bitwa zakończyła się zwycięstwem Francuzów. Armia rosyjska poniosła ciężkie straty, co zmusiło Bennigsena do wycofania się za rzekę. Następnego dnia Napoleon podążył za wycofującymi się Rosjanami, co doprowadziło do podpisania traktatu w Tylży 7 lipca 1807 roku, kończącego wojnę między Francją a Rosją.

Bitwa pod Friedlandem przyczyniła się do umocnienia reputacji Napoleona jako genialnego stratega wojskowego i dalszego ugruntowania francuskiej dominacji w Europie w czasach napoleońskich.